Lichtende nachtwolken

                                                                                           
Lichtende nachtwolken zijn een soort wolken die voorkomen op ongeveer 75 – 85 kilometer hoogte, veel hoger dan gewone wolken, die hooguit zo’n 20 kilometer hoogte bereiken.

Lichtende nachtwolken ontstaan uit talrijke uiterst kleine deeltjes in de bovenste lagen van de atmosfeer, bijvoorbeeld stof afkomstig van meteorieten. Zulke deeltjes alleen zijn niet voldoende: ook is waterdamp nodig zeer lage temperaturen tussen -90 en -145 ˚C. Op de deeltjes zet zich dan een laagje ijs af, net als rijp op het aardoppervlak. Door het ijs dat de deeltjes omhult wordt zonlicht weerkaatst.

Na zonsondergang weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht. De gewone wolken, die we meestal zien, steken daar donker bij af en kleuren na zonsondergang eerst rood en vervolgens donkergrijs. De lichtende nachtwolken blijven dan wit, geeloranje of lichtblauw.
De sterren blijven in deze dunne wolken zichtbaar.

In mei, juni en juli kan de noordelijke hemel geruime tijd na zonsondergang of voor zonsopkomst een paar uur worden opgelicht door deze wolken met een zilverachtige glans. De wolkenslierten hebben een ribbel- of vezelstructuur. Ze zijn vrij zeldzaam en komen onregelmatig voor.

In Nederland waren ze in 1988 en 1997 te zien op acht dagen en in de nacht van 14 en 15 juni 1005 waren ze ook te zien.